Czasami używamy Botox do korygowania zmarszczek niższych partii twarzy: zmarszczek wokół ust – zmarszczek palacza, na nosie – zmarszczek zajęczych, zmarszczek poniżej kącików ust – zmarszczek marionetki lub zmarszczek na brodzie

 Przebieg zabiegu. Substancję tę wstrzykuje się używając bardzo cieniutkiej igiełki w okolice zmarszczek – w mięsień lub pod skórę. Podaje się niewielką ilość preparatu i to powoduje porażenie-osłabienie mięśni wywołujących zmarszczki. Po zabiegu ograniczamy marszczenie czoła, między  brwiami lub w okolicy oczu. Zabieg trwa kilka minut. Po zabiegu można od razu wrócić do normalnej aktywności. Miejsca gdzie był podany botox jest praktycznie niewidoczne. To jest naprawdę zabieg lunchowy.

 Efekt zabiegu pojawia się zwykle w 2-3 dobie po zabiegu, czasem dopiero po dwóch tygodniach i utrzymuje się około 4 – 6 miesięcy. Potem napięcie mięśni wraca do stanu, jaki był przed zabiegiem i jeśli chcemy, aby zmarszczki nadal nie występowały zabieg należy powtórzyć. Należy pamiętać, że preparaty AZZALURE, DYSPORT, BOTOX są toksyną bakteryjną, stosowaną w medycynie od ponad 20 lat, między innymi w okulistyce np. w przypadku zeza, nadmiernego kurczu powiek oraz w neurologii w przypadkach nadmiernego skurczu różnych mięśni. W kosmetologii do likwidowania zmarszczek jest używana na świecie od ponad 20 lat. Jej stosowanie jest bardzo bezpieczne, ponieważ jest ona podawana w bardzo małej ilości w ściśle określone miejsca. Stosowanie Botoxu w korekcji zmarszczek  daje bardzo dobre efekty, jest jedną z najlepszych niechirurgicznych metod likwidowania zmarszczek mimicznych.

Objawy niepożądane występują wyjątkowo rzadko i maja charakter przemijający. Zalicza się do nich: siniaki w miejscu podania preparatu , nadmierne obniżenie lub uniesienie brwi, opadnięcie powiek, opadnięcie kącika ust, ból głowy.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do Botoxu jest ciąża i karmienie piersią. Zabiegów takich nie wykonuje się u osób z niektórymi chorobami neurologicznymi i przyjmującymi leki takie jak antybiotyki aminoglikozydowe (gentamycyna, streptomycyna, kanamycyna) lub pewne leki neurologiczne, które są bardzo rzadko stosowane w praktyce.